Bar

Przyszła, siadając przy stoliku w kącie. Zamówiła szklanke wody i rozejrzała się po pomieszczeniu

Wreszcie dostaje swoje upragnione piwo i upija kilka łyków.

Taaaak... to jest to.

Ziewnęła i wyciągneła swoją broń sprawdzając magazynek.

Sącząc piwo zastanawia sie nad wybraniem osoby do wywiadu. Może pies? Nie, w glinach nie ma nic interesujacego. Redaktor playboy'a też odpada... podobno paszczur. Kątem oka zerka na wszystkich i wymienia pokolei

Ciziunia, pedał, kelnerka, barman, dresiarz, szycha z pistoletem, połykacz ognia o.O, kolejny pedał... wróć!

Skupia uwage na dziewczynie z bronią i uśmiecha się szyderczo. Ciekawe co dostane za wywiad z szychą? Może dodatkowego + za oryginalność hehe...

Oderwała wzrok od pistoletu i napotkała na sobie wzrok dziewczyny. Uśmiechneła się katem warg

Dopija reszte piwa i biorąc swoje rzeczy wstaje. Odrazu dobiega do niej kelnerka, która domaga sie zapłaty. Ch*lera, znowu nie wzięłam forsy.

Poprosze jeszcze jedno piwo, zapłace jak będe wychodzić.

Dosiada do stolika przy którym siedzi dziewczyna i patrzy na nią pytająco.

Szykujesz sie na jakąs zadyme?

- Można powiedzieć, że żyje tylko takimi akcjami -schowała pistolet, sięgnęła po swoją szklankę z woda. Upiła łyk i zamyśliła się chwilkę, po czym przyjzała sie uważniej dziewczynie. - A czemu pytasz?

Powiedzmy, że musze coś napisać i planuje to zrobić po swojemu.

Skrzyżowała ręce i oparła sie wygodnie o krzesło.

Co powiesz na najbardziej perfidny, jedyny ciekawy i niezgodny z prawem wywiad?

Wszedł do baru robiąc zamieszanie. Wolnym krokiem podszedł do lady i zamówił sobie jednego mocnego drinka. Miał dość. Musiał obrać siedzibę gangu albo kompletnie zwariuje

Zaśmiała się -wywiad? dawno się tak nie ubawiłam -dopiła wodę i wstała -wystarczy, ze pójdziesz na policję, albo do jakiegoś gangu już oni ci mogą wszystko wyśpiewać na temat Demony -poprawiła płaszcz na sobie - Do zobaczenia, mozesz nawet zapytac tego oto męzczyzny jak go urządziłam - rzuciła na odchodnym wskazując na Micosa i opusciła to miejsce
[nah, musze mykać, sayo]

Wychodząca kobieta wydawała się znajoma. Gdyby nie kolor włosów i makijaż, pomyślałbym, że to... Demona Crystal. Ona przecież jednak nie rozmawiałby z jakąś małolatą.

Demona, hu? To ta co wyjechała wózkiem ze szpitala? Głośno u nas o tym było. Podobno przejechała dwóch lekarzy. Buehehehe. Odprowadziła dziewczyne wzrokiem i spojrzała na swoje puste jeszcze notatki. Gdyby tak zamiast wywiadu zrobić reportaż roku o najlepszych zadymach w mieście... zaje*****e hehehe. Włożyła dłoń do bocznej kieszeni wyciągając coś małego. Dyktafon? o.O po ch*lere mi kartki i długopis jak mam dyktafon? Zrzuciła niepotrzebne rzeczy na ziemie i zaczęła obmyślać plan działania.

Tak, tak, albo nie, lepiej nie tam... może być też tam, ale tam będzie trudno...

Spojrzała w kierunku mężczyzny, którego wskazała demona. Upewniając sie że nikt nie widzi właczyła dyktafon i schowała go do kieszeni. Czekając na swoje zamówienie, myślała jakby tu sie czegoś dowiedzieć a nie zarobić kulki w łeb.

Spojrzałem na nieznajomą dziewczynę. Dokładnie obejrzałem każdy skrawek jej ciała. Nie była najgorsza, co więcej wyglądała bosko. Tak... gdyby siostra była w pobliżu już dawno palnęłaby mnie w łeb i przywróciła na ziemię. Ale przecież jej nie ma.
- Hej - rzuciłem w jej stronę.

Hu?

Z zamyśleń wyrwał ją głos jakiegoś mężczyzny. Spojrzała w jego kierunku i uśmiechnęła sie w momencie, kiedy doszła do wniosku, że to ten sam facet, z którym chciała porozmawiać. Czyli jednak szczęście mi dzisiaj dopisuje.

Witaj.

Bawiąc sie kosmykiem włosów, rzuciła mu przelotny uśmiech.

Tak, to może być okazja. Uczennica. Nieznajoma. Czego do życia jeszcze trzeba. Może nawet o mnie nie słyszała, zbyt wiele. Może...
- Jestem Micos, a ty?

Micos, Micos, Micos... Przeskanowała swój umysł w poszukiwaniu informacji o nim, ale z rozczarowaniem stwierdziła, że nic o nim nie znalazła. Tak to jest, jak sie chodzi do szkoły w kratke. Wszystkie plotki uciekają -.-

Sharon.

Nagle przypomniała sobie grupke dziewczyn piszczących nad zdjęciem jakiegoś faceta. Rozmawiały wtedy o nim z takim entuzjazem, że Sharon z ciekawości podeszła do nich i zajrzała przez ramie jednej z nich, żeby zobaczyć to ich "ciacho". Tą osobą na zdjęciu był nikt inny jak mężczyzna, który właśnie jej sie przedstawił. Shar zlustrowała go spojrzeniem i musiała stwierdzić, że w rzeczywistości wyglądał jeszcze lepiej niż na zdjęciu.

- Tak więc, Sharon, widziałem, ze przeprowadziłaś pogawędkę z Demoną. No no. Dziwię się, że nie kazała ci zmiatać tam, gdzie pieprz rośnie. Imponująca z ciebie dziewczyna.
Spojrzałem na nią i spróbowałem ocenić wiek. Miała gdzieś około osiemnastu, może siedemnastu lat. Nie było tak źle. Dałoby się ją wprowadzić na imprezę do jakiegoś klubu.
- Co cię sprowadza do miejsca takiego, jak to?

Spojrzałem na zegarek.
- Na mnie czas. Impreza wzywa - rzuciłem do dziewczyny i wypadłem z baru.

(Na mnie czas)

Ciekawość, zwykła ludzka ciekawość.

Dziewczyna założyła nogę na nogę i zmrużyła lekko oczy. Musiała go jakoś deskretnie wypytać o najciekawsze zadymy, ale nie była pewna z którego "kręgu" on jest. Równie dobrze mógłby być gliną i pomyśleć sobie, że ja próbuję sie podszyć pod jakiegoś przestępce.

Może miałam szczęście z Demoną. Słyszałam o niej kilka plotek, ale szczerze mówiąc nie znam żadnych faktów. Jest coś, o czym powinnam wiedzieć i pamiętać następnym razem?

Nie doczekała sie odpowiedzi, bo mężczyzna wyleciał z baru. Sharon przygryzła warge i wstała. I znowu nic, ale przynajmniej wiem już o kogo mam pytać. Rozejrzała się naokoło. Kelner zajęty, barman coś czyści. Spadam. Spokojnym, nie wzbudzającym podejrzeć krokiem opuściła lokal.

(NNM)