Jubiler

Przystanęła przy witrynie sklepowej, przez chwilę wpatrując się w kosztowności.
- I pomyśleć, że dawno, dawno temu wszystko zaczęło się w owym miejscu. - Mruknęła sama do siebie.

idac przez puste uliczki mijal jubilera.... zobaczyl kobiete...
nie byla dla niego wazna... nie ufal nikomu.... mimo wszystko przystanal w odleglosci kilka metrow od niej...
jego twarz byla dla niej niewidoczna...

Oderwała swój wzrok od złotego łańcuszka. Już miała odejść gdy spostrzegła dziwną postać.
- Czyżby to śmierć po mnie przyszła? - zapytała mierząc osobnika wzrokiem.

nie odpowiedzial ani jednym slowem
Postac zblizyla sie do kobiety...
Patrzyla na nia. Widzial ja wyraznie.... kazdy jej szczegol...
Ona widziala tylko ciemny ubior... Nawet rece mial schowane do kieszeni....
W koncu powiedzial cichym tonem ktory przenikal i cialo i mozg...

Nie. Chyba ze o to poprosisz...

Patrzy na niego zdziwionym wzrokiem.
- Halloween się już dawno skończył -mruknęła, zakładając rękawiczki.
Nie podobał jej się ten osobnik, może to jakiś psychopata?
- Chcesz czegoś? -zerknęła mu w oczy, a przynajmniej tam gdzie powinny być bo ich nie widziała.

Chce wielu rzeczy .

Odpowiedzial cicho.... znowu swoim tonem... podszedl do kobiety... byl kilka centymetrow od niej... Mogl z tej odleglosci zrobic z nia wszystko... a tylko stal i oddychal ciezko...

Przejeżdzał przez miasto, kierując się do domu. Zobaczywszy Demonę przed jubilerem, zatrzymał się z piskiem opon.
- A ty znowu zarabiasz na życie, czy po prostu podrywasz tego nieszczęsnego człowieka? Eh... Ale cicho. WROCIŁEM.
Na jego twarz malował się szatański uśmiech.

Nieznajomy popatrzyl sie w twarz mezczyny... Po chwili.... Pojawil sie tuz przed nim. Nikt nie zobaczyl kiedy sie poruszyl... To bylo za szybko.

Ja slysze... Ja widze...
Pamietaj o tym...

Po chwili przemiescil sie powolnym krokiem przed sklep... Stal... Slychac tylko jego glosny oddech...

Pomyślała że gościu ma astmę, ten chrapliwy oddech był ...przerażający. Odsunęła się na bezpieczną odległość. Tak na wszelki wypadek.
- Micos, co ty tu w ogóle robisz? -wsadziła ręce do kieszeni.
- Myślałam, że spędzasz swoje dni w kurorcie o nazwie więzienie.

spokojnie podszedl do nich... tylko po to aby sluchac o czym jest rozmowa...
nie ukryja przed nim nic...
slyszal szepty... stal metr od nich... i czekal...

Światło lamp padało na ulicę i było widać ciemną postać męską dosyć wyraźnie,
- A pan z kablówki czy pies? Tam jest druga lampa do oszczania.
Spojrzał na Demonę.
- Byłem na nartach ^_^

Popatrzyl sie na na mezczyzne i sie do niego zblizyl.

Dla Ciebie jestem nikim. I lepiej dobrze to zapamietaj bo moze Ci sie cos zlego stac.

Postac zblizyla sie do niego samochodu
jeden ruch
krotki blask....
jego dwa lusterka z samochodu wyladowaly na ziemi
slychac znowu glosny oddech...
postac uklonila sie przed nieznajomymi....

- Pokaz...i to całkiem za darmo.
Oparła się o mur i skrzyżowała ręce na piersi
- Biedny gościu...nawet nie wie w co się pakuje... straci te szybkie rączki

oo! zadyma! - usłyszeli wszyscy zebrani koło samochodu i jubilera

witam wszystkich serdecznie! - krzyknął i podszedł wysoki, słusznej postury, chłopak na oko 18-19 lat, w bluzie co najmniej dwa rozmiary za dużej, łysy, z nieprzyjemnym wyrazem twarzy, z takim specjalnym uśmiechem, i te oczy, niby brązowe, ale ten kolor zdawał się być głęboki, bez dna, i ten przenikliwy wzrok, aż ciarki przechodzą po plecach - jakiś miły pan ma problem?

Zawrzała w nim krew i Demona dobrze wiedziała, co to oznaczało.
- TY... ty... ty!!!!
Wyjął broń zza pasa i strzelił mu w stopę.
- TY NIE WIESZ Z KIM ZADZIERASZ!!!

Postac szybko uskoczyla, pocisk w niego nie trafil.
Trafil w koniec jego glana.
Zniszczyl mu buta
Nic wiecej

Pozwolisz, ze powiem ze sie nazywam Dziemi
I nie radze zadzierac.
Proponuje uklad.
Ty mnie szanujesz, ja Ciebie szanuje

powiedzial cicho swoim lekcewazacym tonem... potem zaczal oddychac

te pan poważny,
pan samurajski scyzoryk wyluzujcie bo zaraz psiarnia sie zjedzie - powiedział swoim jak zwykle bezczelnym tonem jednak z nutką rozsądku karzącym się zastanowić czy przypadkiem nie ma racji

- Na mój szacunek trzeba zasłużyć. Patrz na miłą panienkę obok - Przy słowie miła zrobił kwaśną minę. - Ona jest miła, grzeczna, czasami wysadzi czyiś dom w powietrze. A!! Właśnie! Dzwoniła do mnie sprzątaczka, że mam syf w willi. Wiesz coś na ten temat?
Zaczął bawić się bronią i strzelił w powietrze.
- A dziś SYLWESTER!!!

"Na Twoj szacunek trzeba zasluzyc..." pomyslal i zasmial sie w glowie "on jest nikim.. jak kazdy"
Wyciagnal dlon... z kieszeni i podal ja szefowi.

Dziemi

rzucil do zgromadzonych jedno slowo... mniej przyjemnym tonem niz zawsze

- Dzięki za komplement -mruknęła do Micosa i przyjżała się nowoprzybyłemu.
Co to w ogóle za zlot ludzi, w środku nocy przy jubilerze... już prędzej myślała, że pod monopolem będą większe kolejki.

tak ogólnie jestem Czerwin,
a Ty śliczna, jak masz na imię?

- Gabriel - skłamał, by nikt nie mógł poznać jego prawdziwego imienia. Spojrzał na Demonę. - A ty ci....
Nie podał mu dłoni. Splunął mu przed buty.
- Też mi... miło
Zmusił się do uśmiechu.
- A moje lusterka to się same odkupią?
Spojrzał na witrynę. Chyba czas zastosować młodzieńcze wybryki. Jak za lat podstawówki... której nie skończył.

- Ej Mi...Gabriel, ten pan tutaj do ciebie mówi -szturchnęła go w ramię.
Nie przepadała za takimi tanimi podrywami. Teraz zdała sobie sprawę, że jest otoczona przez dwóch nieznanych jej mężczyzn i jednego wariata.

pochwycił wzrok micosa na witrynie, uśmiechnął się,
- czas sprawić by przestali mnie ignorować,
obejrzał przez witryny sklep,
- hmmm Czerwin skup sie - rozkazał sobie w myślach
tylko czujnik na szybach, hmmm
wyjął coś pogiętego z kieszeni śrubokręt z obszernej kieszeni bluzy i zaczął gmerać w zamku drzwi,
bingo - powiedział i otworzył drzwi,

zaczął rozglądać sie po pomieszczeniu bardzo ostrożnie postępując