Ścieżka w lesie

hmm Doom,
próbujesz być taka zabójcza czy rzeczywiście lepiej z Tobą niezadzierać,

dobra dobra -roześmiał sie, nie miał złych zamiarów - nie patrz na mnie tak

słuchaj, dla mnie wygladasz jak połączenie najpiękniejsych kobiet świata ;]


uśmiechnął się, tym razem odsłaniając swoje białe zęby...

chyba czujesz sie zawiedziona, że sie ze mną nie pobijesz

może urządzimy sobie konkurs strzelecki, albo pojedynek, jeśli wygram dasz sie zaprosić na kawe, czy co tam lubisz pić ok?

- O czym ty mówisz? To nie jest mój szef, to tylko osoba, która kiedyś chciała mnie zabić za wysadzenie jego mieszkania...w sumie, wtedy był tylko pionkiem w rękach innego szefa. -prychnęła -Ale to długa historia.
-I zapamiętaj sobie -stuknęła go delikatnie palcem w czoło -Ja pracuję li tylko i wyłącznie dla samej siebie.
Spojrzała na Czerwina, jakby bynajmniej się choinki urwał.
- No tak, pewnie jesteś nowy w tutejszych okolicach i moja zła sława do ciebie jeszcze nie dotarła. Powiem krótko, ciesz się, że jeszcze żyjesz. -Jednak na słowo pojedynek przyhamowała z wypowiedzeniem jeszcze dalszych obelg
- Na jakich zasadach?

nieznajomy wstal. i nikt nie zauwazyl jak nagle zniknal....
bez slowa.

czysta walka, aż jedno albo drugie odklepie,
tylko pięści i nogi,
przystajesz też na warunki, jeżeli wygram ?
i co musiałbym zrobić jeżeli przegram...

że jeszcze żyje?

cóż, spojrzał na swoją klatke piersiową ukrytą za podkoszulką, kamizelką i bluzą, oj nie wystarczy pare kul żeby mnie zabić, uwierz

- Tak wierzę, że jesteś chodzącą kamizelką kuloodporną -zakpiła rozprostowując kości.
- Co byś musiał zrobić, hm... - zastanowiła się przez chwilkę - później coś dla ciebie wymyślę.

o nieeee, Demonku ^^ o nieee,
musisz powiedzieć mi co będe musiał zrobić przed walką,
chodząca kamizelka kuloodporna?
nie, raczej skurwiel, który żyje na przekór innym,
różnie na mnie mówią


dobra, to jak będzie?

---

Zachłysnęła się powietrzem słysząc, jakąż to nową ksywę wymyślił jej ten człowiek.
- Co ma się zrobić dziś, przełożymy na jutro... - ziewnęła zasłaniając ręką usta.
- Ten dzień był wykańczający...psychicznie. Mam zamiar sobie dobrze odpocząć, jeśli chcę być w formie -mruknęła kierując się do wyjścia.

czekaj,
zatrzymał ją,
słuchaj troche mi głupio, ale dziś już chyba nieznajde noclegu,
nie znasz jakiegoś normalnego miejsca do przenocowania?

- Owszem, ławka w parku...ale aktualnie zajęta przeze mnie. A nie mam w zwyczaju się dzielić -mruknęła.

też nie masz domu?
cóż...
przeklęci rosjanie, gdyby nie te dupki z mafii teraz bym był razem z rodziną - zaklął pod nosem - to możę po prostu porozmawiamy?
mam troche pieniędzy, kupię jakiś alkohol, sylwester bez alkoholu to żaden sylwester

cóż, może innym razem, ja znikam,
siemasz, rzucił mijając ją,

mruknął pod nosem - coś mam przeczucie, że jeszcze sie spotkamy,

ruszył w kierunku plaży...

- Znasz to powiedzenie? Dom twój tam, gdzie twoje siedzenie. I nie pijam alkoholu wśród obcych, to tak na przyszłość... mam słabą głowę... -zastanawiała się czy nie spędzić jednak nocy w metrze, skoro na zewnątrz taki mróz, to mogłaby nie dożyć ranka.
Mogłaby w sumie wpaść do willi Templarsów, tam zawsze była mile widziana. Opuściła to miejsce upewniając się, że nie jest śledzona.

Bob spacerował po lesie i wsłuchiwał się w odgłosy ptaków, o ile jakieś były. Wyszedł z drugiej strony lasu i poszedł gdzieś.

Dreptała ścieżką ze wzrokiem wbitym w ziemię. Zatrzymała się na rozstaju i przycupnęła na kamieniu. Wyciągnęła z włosów spinkę i zaczęła się jej przyglądać. Westchnęła cicho.

~~~
Wsunęła spinkę na miejsce i podniosła się otrzepując. Powędrowała w kierunku osiedla.

Przechadzał się wolnym krokiem po ścieżce w lesie. W jego ustach tkwił niezapalony papieros. Nieudolnie próbował odszukać w kieszeniach nieszczęsną zapalniczkę.

Rukia dreptała alejką, zbaczając z głównej ulicy i wymachując tak plecakiem szła, szła i szła. Pod nosem oczywiście narzekała na ból nóg, na ciężki plecak, na zimno i Bóg wie co jeszcze aż w końcu wpadła na Micosa. Pierwsze co miała ochotę zlinczować tego faceta plecakiem po głowie i już zamierzała wrzasnąć, kiedy to spojrzała kto to właściwie jest. No ale co to za różnica.
-I jak chodzisz kretynie? -wrzasnęła, odsuwając się nieco na bok.

Chłopak zlustrował dziewczynę wzdłuż i wszerz, z wielkim uśmiechem na ustach. Poprawił szal i oparł się o drzewo, znajdując w kieszeni kurtki zapalniczkę. Zapalił papierosa.
- No, no, no. Kogo my tu mamy?

Z tego wszystkiego podlazła do niego i zabrała mu papierosa, który po chwili wylądował na ziemi. Przygniotła go butem, kręcąc głową.
-Nie wiesz, że w lesie się nie pali? - prychnęła, unosząc jedną brew.

- EJ! To było za ciężko zarobione...a nie... ten był kradziony. W każdym razie! Kradniesz mi owoc ciężkiej pracy... grunt, ze nie mojej, ale zawsze pracy! Co masz na swoje usprawiedliwienie?

Dziewczyna przywaliła mu plecakiem w brzuch i pokręciła głową, wzdychając.
-Za dużo gadasz - zauważyła i przeciągnęła się leniwie, po czym przysiadła na ziemi, opierając się plecami o pień jednego z drzew.

Jęknął głucho i złapał się ręką za brzuch.
- Wiesz... to nie było miłe. Co ty tam masz?

Mechanicznie przyciągnęła do siebie plecak i spojrzała na niego podejrzliwie.
-Jogurciki - bąknęła w odpowiedzi, mrużąc powieki.

- Jogurciki... a wiesz. Ostatnimi czasy dużo ich znika z mojej lodówki. Zatrudnię nową pokojówkę, bo ta mi za dużo wyżera. A dosyć ciężkie są. Ile tego jest?

-Dużo - mruknęła, opierając głowę o pień drzewa i przymknęła zmęczone powieki. Pociągnęła kolana pod brodę.

Mężczyzna wyjął kolejnego papierosa i zapalił go. Wypuścił z ust obłoczek dymu, który skierował w jej stronę.