Dom Quima Scanlana.

Nagle na ekraniku zaczął walić jakiś puls. Szybko zapisałem dane i zerknąłem na mapę wiszącą na ścianie.

Syknąłem.

- Jasna Cholera. Teren pieprzonych FH.

Wybiegłem z domu.
Nie myślałem nad planem. Szczerze mówiąc po głowie latało mi tylko -
- Micos.

krew. wszędzie było widać tylko krew.
na środku kanapy bezwładnie leżało ciało quima.
nie było widać, skąd leci krew.
było jasne, że pan quim nie żyje.
jeśli byłbyś na antarktydzie czy gdziekolwiek gdzie jest zimno, sam, bez jedzenia.
nie myślałbyś, że jest Ci zimno. bardzo zimno.
większość myślałaby o śmierci. jak szybko umrze. już chcą umrzeć z przemarznięcia, głodu.
mała cząstka ludzi myśli wtedy o swoim życiu. jak bardzo było ono piękne lub nie.
piękne chwile, złe chwile się przeplatają.
quim myślał właśnie o swoim życiu.
było ono bardzo chuj*we.