Park

-będę tu stać - odpowiedziała, biorąc od niego zapałki. Odpaliła jedną i zapaliła papierosa. Oddała jego własność, mrużąc powieki.
Wypuściła dym nosem.

Ziewnęła zasłaniając usta dłonią. Założyła na dłonie rękawiczki, bo czuła, że jej ręce odmarzają.

- Aż tak ci się podobam? - mruknął w jej stronę. - Pragniesz tak bardzo mojego towarzystwa?

-Pieprz się - prychnęła w odpowiedzi, opierając się plecami o pień drzewa.

Chłopak złapał ją za ramiona i pocałował bezczelnie.
- To masz.
Zaczął iść w stronę Demony.
- Zasłużyła - mruknął.

Dziewczyna przetarła rękawem kurtki usta i plunęła na ziemię, mrużąc powieki.
Powaliło go już całkiem? Warknęła coś pod nosem, zaciągając się papierosem.

Zerknęła na idącego w jej stronę człowieka. Rozpoznała go w końcu jak światło latarni padło na jego sylwetkę.
- No ładnie...

- A ty o tej porze tu? - spytał Demonę.

- A ty? Co tu robisz? Nie mów, tylko, że szedłeś za mną... - ziewnęła ponownie.

- Tak. Ale po drodze się zgubiłem. A ty? Co robiłaś w tym czasie?

- Czemu twierdzisz, że coś robiłam? -rzuciła mu obojętne spojrzenie.

- No każdy coś robi cały czas. Ja np. zgubiłem się w lesie.

Przysiadła pod drzewem, wypuszczając i tym razem smugę szarego dymu nosem. Naciągnęła kaptur na głowę i ziewnęła.

- Do czego ty zmierzasz? - Oparła się wygodnie.
- A zresztą nieważne, to ja powinnam się ciebie dopytywać, dlaczego nasyłasz na mnie swojego człowieka?

- A którego?

- Czerwina... nie udawaj głupiego. Wpadł do mnie z hukiem, w miejsce które znał tylko Fabian, ty i ja więc to logiczne, że go na mnie nasłałeś..Tak więc wpadł,gdy delektowałam się pyszną herbatką. I chciał abym załatwiła mu pewien towar. - spojrzała się mu w oczy - Jakimś cudem wiedział, że mam znajomości z Templarsami a sam by do nich nie poszedł. Roznieśli by go na strzępy. - Przymknęła oczy -ach te wojny gangów. Przy okazji wpadło trochę grosza do kieszeni. Opłacalna inwestycja.

- Czekaj! Stop! Sprzedałaś mu towar?! Co ja mówiłem wszystkim członkom!? Nie współpracujemy z wrogiem. W żaden sposób. A jak zaczniecie to jesteście martwi z własnej woli. Idiota!! Z tym, że ma do ciebie iść to był taki żart!!

- W takim razie nie trzeba było mu dawać adresu - mruknęła.
- Mówiłam, że masz zdrajcę w swoich szeregach.. - uśmiechnęła się pod nosem.

- No co za piździeliec jeden no! Nie no! Ja mu głowę ukręcę to pożałuje!!

- O tak, a powiem ci nawet więcej -położyła się na ławce obserwując niebo.
- Prosił mnie o współpracę by pozbawić cię twojego stanowiska. Odmówiłam, wszakże ze mnie indywidualistka.

- NIE! Niemożliwe! Ja... idę go zabić. IDĘ-GO-ZABIĆ! ZABIJĘ! NOŻEM I WIDELCEM!
Micos poprawił szalik i rękawiczki i opuścił Park.

/mykam, say/

- Bye - pomachała mu ręką na pożegnanie. Humorek jej się całkiem poprawił.

Dziewczyna podniosła się z ziemi, kiedy Micos wyszedł z parku. Podlazła do Dem i przysiadła jej na żołądku jak gdyby nigdy nic.
-Tęskniłaś?- zapytała, tłumiąc ziewnięcie.

Sapnęła, czując jej ciężar na sobie. Na szczęście nic jeszcze nie jadła.
- Jeszcze jak..

-Widzę, widzę - stwierdziła, związując włosy w kiepski kucyk. Podskoczyła jej lekko na brzuchu i spojrzała w niebo.
-Całkiem ciepło jak na tak późną godzinę- zauważyła spokojnie.