Salon

Z tego wszystkiego, Ruu zleciała z ziemie i zerwała się na równe nogi. - Co się drzesz? - wrzasnęła i rzuciła w niego poduszką.

Złapał poduszkę i odrzucił w jej stronę.
- Mogę wiedzieć, co ty tu jeszcze robisz? Spałaś tu cały czas, jak mnie nie było?

-Tak, spałam - fuknęła i przeciągnęła się leniwie. - Te twoje jogurty są przeterminowane - dodała z oburzeniem.

Zacząłem mruczeć coś pod nosem o niesubordynacji moich ludzi i poszedłem do piwnicy po butelkę wina. Wróciłem szybko do góry i nalałem sobie do kieliszka.

Spojrzała na butelkę i uniosła jedną brew. - Gości też się częstuje - burknęła i rzuciła w niego ponownie poduszką. - Jesteś niewychowany, o! - stwierdziła, opadając na kanapę. Przysiadła po turecku.

Przyszła w to miejsce jak gdyby nigdy nic. Uśmiechnęła się słodko do strażnika stojącego nieopodal. To się nieźle wyposażył w ochronę. Chrząknęła podchodząc do drzwi i zadzwoniła. Odrobiny kultury nie zaszkodzi i choć raz oknem nie wejdzie.

- Nalej sobie - odparłem, biorąc kolejnego łyka. - Nie żałuj sobie niczego.

-Tak, tak. Wiem - kiwnęła głową i zabrała butelkę z winem. Pociągnęła łyka z gwinta i spojrzała znacząco na drzwi. - Masz gości - zauważyła z rozbawieniem, opadając na kanapę.

Skinieniem zezwoliłem na otwarcie drzwi, niezależnie kto to był, i wyjąłem z broń.
- Ciekawego kto idzie.

Spojrzała na broń i uniosła jedną brew. Podlazła do chłopaka- Jesteś mało gościnny - fuknęła, kręcąc głową.

Przekroczyła próg mieszkania, gdy służba otworzyła drzwi.
- Dłużej się nie dało?
Warknęła na dzień dobry. Zatrzymała się krzyżując ręce na piersi lustrując spojrzeniem osobników znajdujących się w pomieszczeniu.
- I schowaj tą broń, przyszłam... porozmawiać.

Spojrzała na Demonę i wykrzywiła wargi w dziwnym uśmiechu. -E, to tylko ty - prychnęła, znów opadając na kanapę. Pociągnęła kolejnego łyka wina.

Kieliszek opadł z trzaskiem na podłogę i poczułem jak uginają mi się nogi. Opadłem ciężko na fotel i patrzyłem na nią długo, nie wiedząc co odpowiedzieć. Wciąż mierzył w w jej stronę z glocka.

Zakrztusiła się winem i spojrzała wpierw na potłuczone szło, po czym na Micosa. - Kretynie, zachować się nie umiesz - prychnęła, pokładając się na kanapie. Położyła się na brzuchu, a pod brodę podłożyła sobie poduszkę.

Uniosła brew ze zdziwienia patrząc na reakcję Micosa. Wygladał jakby zobaczył śmierć. Przewróciła oczami i odwróciła się kierując w stronę wyjśćia.
- Widzę, że jednak nie chcesz, to nic tu po mnie.

- Nie mów tak do mnie! - ryknął. - ONA POWINNA LEŻEĆ MARTWA W PIWNICY CHAŁUPY!!
Spojrzał na Demonę.
- SIADAJ!

Zatrzymała się, zerknęła przez ramię i posłała mu gardzące spojrzenie.
- Nie tym tonem. I jak widzisz, nie chcieli mnie w niebie ani do piekła przyjąć.
Zakpiła

Walnęła się dłonią w czoło i położyła sobie na głowie poduszkę. -Banda kretynów - fuknęła pod nosem. Jak zwykle musiała się znaleźć w nieodpowiednim miejscu. -Czy to nie ty przypadkiem miałeś kiedyś zgnić w piwnicy? - wychyliła się, unosząc jedną brew. No patrzcie, akurat teraz jej się to przypomniało.

- I co z tego? - mruknąłem Rukii w odpowiedzi.
Usiadł wygodniej na fotelu i kazał zamknąć drzwi za Demoną.
- Co cię więc sprowadza?

Spojrzała na Rukię. Micos raczej by się jej nie chwalił tym, że leżał poturbowany w ciemnej piwnicy. Zaczęła powoli kojarzyć poszczególne fakty.
- Chciałabyś mi coś na ten temat powiedzieć?
Oparła się o framugę drzwi, patrząc to na chłopaka to na dziewczynę.
- Z tobą zaraz się rozmówię
Mruknęła w odpowiedzi do mężczyzny.

Dziewczyna znów zakryła głowę poduszką. -Nie? - zapytała znudzona, zerkając na Demonę. Sięgnęła dłonią po butelkę wina, którą położyła przy kanapie.

Zmrużyła oczy.
- Rozumiem...
Usiadła wygodnie w fotelu zakładając nogę na nogę.
- Możemy porozmawiać, ale bez osób postronnych. To mój warunek.

Chłopak spojrzał mrużąc oczy na Rukię i wskazał jej skinieniem głowy drzwi.
- Mus to mus. Wróć później

Zrobiła wielkie oczy i spojrzała to na Micosa, to na Demonę. I jeszcze w dodatku ' wróć później'. Prychnęła pod nosem i złapała butelkę w dłoń. Szczyt wszystkiego. -Nie chce mi się wychodzić - fuknęła pod nosem, przysiadając leniwie.

- Hm, nie wiedziałam, że Rukia u ciebie mieszka.
Ziewnęła zasłaniając dłonią usta.
- Zaparz mi herbatę.
Powiedziała spokojnie
- Bądź co bądź jestem twoim gościem
Przeczesała palcami włosy.