Salon

-Nie mieszkam - prychnęła i zgramoliła się niechętnie z kanapy. No ale skoro jej nie chcieli to nie, phi. Z butelką wina podreptała do drzwi, przy których wystawiła jeszcze język ochroniarzowi i wyszła, mamrocząc coś pod nosem.

Pstryknąłem placami i gosposia udała się szybkim krokiem do kuchni, żeby podać herbatę.
- No więc? Czego tu szukasz?

Odprowadziła dziewczynę wzrokiem.
- W interesach, a jakże by inaczej.
Spojrzała na swojego rozmówcę
- A dokładniej na zaistniałe niedawno okoliczności.

- Niedawno? To było z jakieś pół miesiąca temu... Hmm... sądziłem, że zdechłaś w tej piwnicy, a tu... no no no. Tego bym się nie spodziewał. Zdradzisz mi swoją tajemnicę?
Służąca przyniosła jej herbatę.

Wrzuciła kostkę cukru, zamieszała i spokojnie upiła łyk, nie spiesząc się z odpowiedzią.
- Mam po swojej stronie diabły, ale nie o tym chciałam mówić.
Odstawiła szklankę na stolik.
- Miałam na myśli dziwny przypadek śmierci twojego członka gangu... mówię tu o Armenie.

Micos upił łyk wina z następnego kieliszka i mruknął coś pod nosem.
- Słyszałem, że twój kolega Quim też umarł. Nieciekawa sprawa.

- Tudzież chodzi o to, że jest ktoś, kto szkodzi... obu gangom. Chciałabym jak najszybciej rozwiązać tą sprawę i osobiście zająć się człowiekiem, odpowiedzialnym za to.
Wrzucała kolejne kostki cukru do herbaty.

- Najwidoczniej. Tylko kto to może być, co? Pewnie Rukia!
Uderzyłem pięścią w stół.

- Pewnie, a jutro zamorduje ciebie... Nie rób z siebie większego idioty niż jesteś.
Burknęła przestając wrzucać cukier, bo zapełniła nim całą szklankę, przy okazji rozlewając nieco herbaty na stół. Oparła się wygodnie o fotel.
- Miałam nadzieje, że co nieco wiesz na ten temat. Taki był cel mojej wizyty. Widzę, jednak że była to moja strata czasu.
Zerknęła na okno.

- Skąd ja niby mam coś wiedzieć?
Westchnął ciężko.
- Czerwin został wsadzony do pudła, upiór nie zjawił się o jakiegoś czasu, Jennifer mi się nie wydaje taka zła, Fabian zniknął... nie mam żadnego podejrzanego niestety.

Słysząc imię pewnego Templarsa uśmiechnęła się kątem warg.
- Tak się zastanawiam, czy tą sprawa zajmie się również policja... chociaż z takim głównodowodzącym efekt będzie marny.
Powiedziała wstając i poprawiając na sobie płaszcz.
- Zresztą zawsze to może być ktoś nowy, niekoniecznie musi to być stary znajomy.

- Niestety moi ludzie nie zauważyli nikogo ciekawego w mieście. No nic. Trzeba czekać, aż się coś ciekawego stanie i tyle.

Przygryzła lekko wargę rozmyślając nad czymś.
- Herbata nie była dobra.
Powiedziała tym samym zmieniając temat. Nie widziała sensu drążenia go dalej.

- Sama ją zepsułaś
Wstałem.
- A teraz udam się spać. Pokazać wyjście, czy sama trafisz?
Dwóch dryblasów weszło do salonu.

Odwróciła się na pięcie.
- Trafię sama.
Mruknęła mijając dwóch goryli. Prychnęła na odchodnym i wyszła trzaskając drzwiami. Opuściła to miejsce.

Położył się na kanapie i szybko usnął z włączonym telewizorem.

Weszła, prawie, że bezszelestnie, rozglądając się po pokoju. Zauważyła pana śpiącego, więc, bez ociągania, usiadła na nim po turecku, czekają, aż się obudzi.

---

Znudzona, wyszła.

Obudził się. Nie wiedział co się działo z nim wcześniej. Rozejrzał się po pokoju i stęknął tylko. Czuł się jakby przebiegło po nim stado dzikich koni. Ostatecznie nie pozostało mu nic innego jak wstać i wyjść na spacer

Rozejrzała się po salonie i gwizdnęła.
- Nic się tutaj nie zmieniło.
Zerknęła na Fabiana a potem na otaczających ich goryli.

Obrzuciłem każdego pojedynczego bezmózgiego strażnika przeszywającym spojrzeniem. Wiem, że to nie zrobiło na nich mniejszego wrażenia, są debilami specjalnie na to przyszykowanymi. Choćby przeszedłby obok nich Allach, nie zareagowaliby. - Mogą przynajmniej opuścić broń? - Prychnąłem cicho. - Przecież gołymi rękami nie rozwalimy ci tego domu. - Z lekkim zażenowaniem spojrzałem na Demonę.

- Nigdy nie wiadomo co ona może mieć schowane pod ubraniem - odpowiedział schodząc po schodach. - Zresztą sprawia mi niesamowitą przyjemność to, że w każdej chwili twój mózg może na przykład przyozdobić którąś z moich ścian.
Skinął jednak na strażników by opuścili broń i kazał im się rozejść, jednak nie na tyle, by nie zdążyli zareagować w razie co.
- Co was do mnie sprowadza? - spytał rozsiadając się na fotelu z cygarem w dłoni.

- Pod płaszczem mam materiały wybuchowe- odpowiedziała poważnie.

- Jak zwykle - odpowiedział zapalając cygaro. - Na szczęście raczej nas nie wysadzisz, prawda?

- hm, no nie wiem, nie wiem - zadrwiła
Siadła na sofie a butelkę wina postawiła na stoliku.

Służąca przyniosła trzy kieliszki postawiła je na stoliku. Micos chwycił za butelkę i otworzył ją szybkim szarpnięciem za korek i rozlał po równo.
- No więc? Co was sprowadza?